Αντισυνταγματάρχης John Frost

Τις περισσότερες φορές θυμόμαστε ένα γεγονός (μια μάχη, μια επιχείρηση κ.λπ.) και όχι τα πρόσωπα που συμμετείχαν, διότι ίσως οι περισσότεροι ή και όλοι τους κάποιες φορές, ποτέ δεν έτυχαν αναγνώρισης και άλλες φορές διότι το γεγονός αυτό καθεαυτό θεωρείται σημαντικότερο από τα πρόσωπα.

Επειδή όμως την ιστορία τη γράφουν τα πρόσωπα που συμμετέχουν στα γεγονότα και χωρίς αυτά το γεγονός δεν θα είχε πραγματωθεί, θεωρώ ότι έχουμε χρέος να μνημονεύσουμε τους ανθρώπους αυτούς που κατά καιρούς διακρίθηκαν, επιτέλεσαν πράξεις ηρωικές, ή απλώς για κάποιους λόγους το όνομά τους έμεινε στην ιστορία συνδεδεμένο με το γεγονός. Βέβαια υπήρξαν και χιλιάδες άλλοι που συνεισέφεραν εξίσου, πιθανόν και περισσότερο αλλά δυστυχώς παρέμειναν στην ανωνυμία.

Ξεκινάω λοιπόν σήμερα μια σειρά από μικρές αναφορές που θα ήθελα να κάνω σε τέτοιους ανθρώπους, που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Θα αναφερθώ σε κάποιες προσωπικότητες από την πλευρά των Βρετανών και των Δυνάμεων της Κοινοπολιτείας, λόγω της «εξειδίκευσης» αλλά και της δύναμης στην οποία ανήκω από πλευράς impression.

Θα ξεκινήσω λοιπόν με τι άλλο, με έναν Αλεξιπτωτιστή. Τον Αντισυνταγματάρχη John (Johnny) Frost.

Μολονότι η πρώτη μονάδα του Frost ήταν οι Cameronians (ένα Σύνταγμα Σκωτσέζων Τυφεκιοφόρων), έγινε γνωστός και διακρίθηκε για τις υπηρεσίες του στο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών (Parachute Regiment) στο οποίο εντάχθηκε το 1941.

Ο Frost έλαβε μέρος στην Operation Biting το Φεβρουάριο του 1942, μια επιχείρηση την οποία διενήργησαν οι Βρετανοί Αλεξιπτωτιστές με στόχο να αποσυναρμολογήσουν και να αφαιρέσουν ένα Γερμανικό ραντάρ στο Bruneval στην Βόρεια Γαλλία. Η επιχείρηση στην οποία ο Ταγματάρχης (τότε) Frost ηγήθηκε του λόχου που διενήργησε αυτό το τόλμημα, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, οι απώλειες ήταν ελάχιστες (μόλις 3 νεκροί) και στον Frost απενεμήθη ο Στρατιωτικός Σταυρός (Military Cross).

Operation Torch. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης αυτής οι Βρετανοί Αλεξιπτωτιστές έπεσαν στην Τυνησία. Ο Frost (Αντισυνταγματάρχης τότε) διατάχθηκε να καταλάβει με ένα Τάγμα, 3 εχθρικά αεροδρόμια που βρίσκονταν σε διαδοχικές αποστάσεις μέχρι 50 μίλια νότια της Τύνιδας και να καταστρέψει τα εκεί βρισκόμενα αεροπλάνα. Τα αεροδρόμια όμως αποδείχθηκε ότι είχαν εγκαταλειφθεί/δεν ήταν επιχειρησιακά και έτσι το Τάγμα του Frost βρέθηκε αποκομμένο 50 μίλια πίσω από τις Γερμανικές γραμμές, οι δε ενισχύσεις που είχε προγραμματιστεί να έρθουν
και να τους παραλάβουν (μια τεθωρακισμένη φάλαγγα) ποτέ δεν φάνηκαν. Ακολούθησε μια πενθήμερη πορεία με συνεχείς συμπλοκές και σφυροκόπημα των Βρετανών από αεροπορία, τεθωρακισμένα και επίλεκτες δυνάμεις Fallschirmjagers. Μάλιστα αυτή ήταν και η πρώτη
φορά που οι Βρετανοί Αλεξιπτωτιστές ήρθαν αντιμέτωποι με Γερμανούς Αλεξιπτωτιστές. Τελικά ο Frost κατάφερε χάρη στην προσωπικότητα και τις ηγετικές του ικανότητες, να αποτρέψει το χειρότερο και να οδηγήσει τους 200 περίπου εναπομείναντες άνδρες του
Τάγματος στη σωτηρία. Για την αποτελεσματική του διοίκηση του απονεμήθηκε ο Σταυρός Διακεκριμένων Υπηρεσιών (Distinguished Service Order).

Operation Husky. Ο Frost έλαβε μέρος στην επιχείρηση κατάληψης της γέφυρας Πρίμοσολ στη Σικελία όπου οι Βρετανοί Αλεξιπτωτιστές
ξανασυναντήθηκαν με τους Γερμανούς «συναδέλφους» τους και ειδικότερα τους άνδρες του 4^ου Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών.

OperationMarket Garden. Η τελευταία επιχείρηση που ο Frost έλαβε μέρος και ίσως αυτή που τον έκανε γνωστότερο και θρυλικό στις τάξεις του Βρετανικού στρατού και όχι μόνον. Σύμφωνα με το σχέδιο ο Frost θα ηγείτο του Τάγματος που θα αποτελούσε την αιχμή της Βρετανικής επίθεσης στο Αρνεμ με σκοπό την κατάληψη της γέφυρας. Το Τάγμα του Frost θα καταλάμβανε τη γέφυρα και –σύμφωνα με το σχέδιο- θα ακολουθούσε όλη η δύναμη της 1^st Airborne Division (9.000 άνδρες) οι οποίοι και θα κρατούσαν τη γέφυρα για 2 ημέρες μέχρι να φθάσουν οι ενισχύσεις από το Βρετανικό 30^ο Σώμα Στρατού.

Όμως τίποτε δεν πήγε σύμφωνα με το σχέδιο. Ο Frost οδήγησε το Τάγμα του και κάποιους άλλους άνδρες (περίπου 740 στο σύνολο) στο Αρνεμ από τα περίχωρα όπου είχαν προσεδαφιστεί και κατάφερε να καταλάβει το βόρειο τμήμα της γέφυρας. Εκεί όμως βρέθηκαν αποκομμένοι από την υπόλοιπη Βρετανική δύναμη η οποία καθηλώθηκε στα περίχωρα και περικυκλωμένοι από τις επίλεκτες δυνάμεις της II SS Panzercorps. Επακολούθησε μια από τις σφοδρότερες και θρυλικότερες μάχες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η οποία κράτησε 4 ημέρες.
Οι Γερμανοί σφυροκοπούσαν τις θέσεις των Αλεξιπτωτιστών με μπαράζ πυροβολικού και εξαπέλυαν αλλεπάλληλες επιθέσεις με τεθωρακισμένα και δυνάμεις πεζικού. Οι Αλεξιπτωτιστές παρόλα αυτά, υπό την ηγεσία του Frost, κρατούσαν τις θέσεις τους και
εξαπέλυαν αντεπιθέσεις προκαλώντας βαρύτατες απώλειες στις Γερμανικές δυνάμεις, αρνούμενοι να παραδοθούν. Στο τέλος της τέταρτης ημέρας, με τον Frost τραυματισμένο από θραύσματα οβίδας στο πόδι και μόλις 100 άνδρες ζωντανούς, αναγκάστηκαν να παραδοθούν λόγω
του ότι έμειναν δίχως πυρομαχικά!

Ο Frost επιβεβαίωσε τη φήμη του ως εξαίρετου Διοικητή, κέρδισε ένα bar στο DSO (Distinguished Service Order) αλλά και την αναγνώριση και το σεβασμό από συμμάχους και εχθρούς. Ένας αλεξιπτωτιστής είπε γι’ αυτόν «Δεν μπέρδευε τα λόγια του ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές και ενέπνεε σιγουριά σε όλους μας, ακόμα και εάν δεν σου άρεσαν αυτά που έλεγε. Θα τον ακολουθούσαμε οπουδήποτε!»

Ο Αντισυνταγματάρχης John (Johnny) Frost μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου και παρέμεινε αιχμάλωτος μέχρι το
τέλος του πολέμου.

Μετά το τέλος του πολέμου και την απελευθέρωση του παρέμεινε στο Στράτευμα και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Υποστράτηγου. Πέθανε το Μάιο του 1993 σε ηλικία 80 ετών.

το τσαι στο ξενοδοχειο μας , του αρεσε diar???? ωραια δουλεια τεο...

[youtube]